ΣΤΑΔΙΟ 1
Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ-ΟΙΔΗΜΑΤΟΣ
Μέσα στο φάσμα των πέντε σταδίων, αυτή η φάση είναι η φάση της επίλυσης της συμπτωματολογίας του πόνου-αναλγησίας και της κλινικής εικόνας του οιδήματος-φλεγμονής, καθώς και της μείωσης του πρηξίματος. Ο φυσιοθεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά θεραπείες των φυσικών μέσων, ρεύματα διαφορετικών συχνοτήτων, εύρους παλμού και εντάσεως καθώς και μηχανήματα υπερήχων και κρυοθεραπείας. Μεγάλη εξέλιξη στο χώρο της φυσικοθεραπείας στην αντιμετώπιση των οιδημάτων-φλεγμονών-πρηξίματος έχει φέρει ο ΚΡΥΟ-ΥΠΕΡΗΧΟΣ. Ο φυσιοθεραπευτής επίσης μπορεί να χρησιμοποιήσει διαφορετικές τεχνικές χειρομαλάξεων, όπως λεμφικό μασάζ για την παροχέτευση του οιδήματος, τεχνικές μαλακών μορίων όπως μυοδερμικό και trigger point μασάζ. Βασικό ρόλο σε αυτή τη φάση παίζει η χρήση ψυχρών επιθεμάτων καθώς και η ξεκούραση. Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι με τον όρο «ξεκούραση» δεν εννοείται η ακινησία μέλους-άρθρωσης αλλά η μη καταπόνηση με βάρος.
ΣΤΑΔΙΟ 2
ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΟΥΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΚΑΜΨΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
Το αντικείμενο αυτού του δεύτερου σταδίου είναι το επίτευγμα του απόλυτου εύρους κίνησης μιας άρθρωσης ή διαφορετικά η αποκατάσταση μιας κίνησης, απουσία πόνου και πρηξίματος. Ο φυσιοθεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει διαφορετικές τεχνικές για την επίτευξη του σκοπού από την κινητοποίηση της αρθρώσεως μέχρι την επιμήκυνση ή διάταση του μυός. Όσο το συντομότερο δυνατό ξεκινήσει η κινητοποίηση της άρθρωσης, τόσο πιο απόλυτη θα είναι η πλήρης αποκατάσταση του εύρους. Πολύ βασικό σε αυτό το στάδιο είναι η εμπειρία και η ικανότητα του θεραπευτή: πράγματι μια προσέγγιση πιο επιθετική και βίαιη θα μπορούσε να καθορίσει μια αύξηση της κλινικής εικόνας της φλεγμονής, συνεπεία μια δυσκαμψία/ ακαμψία της ίδιας της άρθρωσης.
ΣΤΑΔΙΟ 3
ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΥΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΟΧΗΣ
Το αντικείμενο του τρίτου σταδίου είναι η αποκατάσταση της μυϊκής δύναμης και η ανάκτηση της αντίστασης-αντοχής του μυός. Ο φυσιοθεραπευτής θα δουλέψει πάνω στην μυϊκή ενίσχυση σύμφωνα με τον κανόνα των προοδευτικών φορτίων για την αποφυγή της υπερφόρτωσης. Επίσης ο φυσιοθεραπευτής θα δουλέψει πάνω στην αντίσταση-αντοχή ενός μυός. Πολύ βασικό σε αυτό το στάδιο είναι η μέτρηση ποσοτικά του έργου της μυϊκής δύναμης διαμέσου διαφορετικών μετρήσεων όπως της ισοκινητικής μέτρησης και λειτουργικής εκτίμησης. Από την κάθε ισοκινητική μέτρηση αξιολογούμε την μέγιστη δύναμη και ροπή αγωνιστών και ανταγωνιστών μυών, τα ταχυδυναμικά χαρακτηριστικά τους, την σύγκριση, καθώς και την σχέση τους σε κάθε άκρο που θα μας ζητηθεί.
ΣΤΑΔΙΟ 4
ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ, ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ
Ο σκοπός αυτής της φάσης είναι η ανάκτηση του συντονισμού. Κάθε κάκωση-πάθηση σε μυοσκελετικό επίπεδο καθορίζει αλλοιώσεις των ιδιοδεκτικών μηχανισμών, μηχανισμών που μας επιτρέπουν να αντιλαμβανόμαστε την θέση των μελών μέσα στο χώρο. Η ιδιοδεκτικότητα πρέπει να αποκατασταθεί όσο νωρίτερα για να αποκτήσουμε μια πλήρη αποκατάσταση και την πρόληψη των υποτροπών. Ο φυσιοθεραπευτής θα δουλέψει με τον ασθενή με διαφορετικά όργανα ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας όπως τραμπολίνο, δίσκοι και μπάλες ισορροπίας, λάστιχα κλπ.
ΣΤΑΔΙΟ 5
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ Ή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Ο σκοπός της πέμπτης φάσης είναι, για τον κοινό άνθρωπο, η επανένταξη στις καθημερινές δραστηριότητες και για τον αθλητή, η επανάκτηση της τεχνικής στο συγκεκριμένο σπορ όπου θα πρέπει να εκτελεστεί με ακρίβεια. Αυτή η φάση αναπτύσσεται σε εξωτερικό χώρο ή στο γήπεδο και απευθύνεται σε όλους τους τύπους των ασθενών: Ο ποδοσφαιριστής που θέλει να επιστρέψει στο άθλημά του και ο κοινός άνθρωπος που θέλει να αναπτύξει ξανά τις καθημερινές του δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα μια βόλτα χωρίς προειδοποίηση κάποιου πόνου.
Πως περνάμε από το ένα στάδιο στο άλλο:
Ο πόνος και το πρήξιμο είναι τα πρώτα σοβαρά προβλήματα στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος. Κάθε φορά που τα έχουμε ξεπεράσει, πρέπει να αποκαταστήσουμε το πλήρως εύρος κίνησης, για παράδειγμα ένα γόνατο χωρίς υπερέκταση (πλήρη έκταση), με αποτέλεσμα την ανισοσκελία, δεν μπορεί να περπατήσει με κάμψη λιγότερη των 90 μοιρών, δεν μπορεί να τρέξει κατά σωστό τρόπο.
Η μυϊκή δύναμη είναι απαραίτητη για να μπορεί να πραγματοποιήσει σύνθετες ασκήσεις γιατί οι μύες απορροφούν τους κραδασμούς και σταθεροποιούν δυναμικά την άρθρωση. Για παράδειγμα χωρίς δύναμη δεν μπορεί να γίνει ένα άλμα με σταθερή προσγείωση.