Οστεοπαθητική: Μια επιστήμη πρόληψης & Διατήρησης της καλής υγείας

Οστεοπαθητική: Μια επιστήμη πρόληψης & Διατήρησης της καλής υγείας

Η οστεοπαθητική διορθώνει τη μηχανική αταξία του ανθρώπινου σκελετού. Με ειδικούς χειρισμούς και τεχνικές, ο οστεοπαθητικός «διαβάζει» το σώμα και διορθώνει πιθανές ανωμαλίες και παρεκκλίσεις της φυσιολογικής δομής του, ανακουφίζοντας έτσι άμεσα μικρούς και μεγάλους, σε ελάχιστο χρόνο θεραπείας.

Το παράπονο «Ωχ, η πλάτη μου» δεν έχει ηλικία. Χρονολογείται από τότε που το ανθρώπινο είδος στην εξέλιξή του πήρε την όρθια στάση. Οι ειδικοί που όρισαν κάποτε τον πόνο στην πλάτη ως το τίμημα της λανθασμένης στάσης κατά τη βάδιση, της πολύωρης παραμονής σε μια καρέκλα και μπροστά στην τηλεόραση, αποδείχτηκαν λάθος, καθώς οι ενοχλήσεις και οι πόνοι στην πλάτη που νιώθετε προέρχονται από μηχανικά προβλήματα, ασυμμετρίες της σπονδυλικής στήλης – κορμού, ασυμμετρίες κρανίου και λεκάνης.

Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της οστεοπαθητικής, η σπονδυλική μας στήλη, χάρη στην ανατομική της τελειότητα, εξελίσσεται και προσαρμόζεται αρμονικά ανάμεσα στη λεκάνη και το κρανίο που μοιάζουν σαν να είναι η αρχή και το τέλος ενός τεντωμένου σχοινιού. Πρέπει λοιπόν να μπορούν να συνλειτουργούν αρμονικά και κυρίως να έχουν συντονισμένη και συμμετρική κίνηση, καθώς αυτό μπορεί να καθορίσει την ισορροπία του σώματος. Έτσι, η «ροή» των δυνάμεων μεταφέρεται από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο χωρίς δυσκολία. Η αρτιότητα αυτού του φυσιολογικού συστήματος είναι ο βασικός συντελεστής της λειτουργίας της μηχανικής του σώματος. Όμως, εάν οι κανόνες αλληλουχίας δεν τηρηθούν, τότε αρχίζει η αλληλένδετη αποδιοργάνωση με επακόλουθο κάποιες δυσλειτουργίες.

Έτσι, λοιπόν:

  • Μια διαταραχή στη μέση (οσφυαλγία) αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, θα οδηγήσει σε λανθασμένη κινητικότητα και τον αυχένα, με συνέπεια τον πόνο.
  • Μια ανισοσκέλια (το ένα πόδι πιο κοντό από το άλλο), προκαλεί επιπλέον μετακινήσεις της λεκάνης και της σπονδυλικής στήλης, η οποία στηρίζεται πάνω στη λεκάνη, με αποτέλεσμα πόνους στη μέση, την πλάτη και τον αυχένα.
  • Κακώσεις στα κάτω άκρα, όπως κατάγματα, διαστρέμματα κ.ά., που δεν θεραπεύτηκαν πλήρως, θα προκαλέσουν με μηχανισμό αλυσιδωτής επίδρασης οσφυαλγίες και αυχεναλγίες.
  • Όταν η άρθρωση του πρώτου και δεύτερου αυχενικού σπονδύλου χάσει τη δομοστατική της ισορροπία, τότε κάθε στέλεχος των νεύρων που έχει άμεση σχέση με τις μοίρες εκείνες στις οποίες συμπεριλμβάνονται ο εγκέφαλος, τ’ αυτιά, τα μάτια και γενικά τα νεύρα του προσώπου, πιέζονται. Το αποτέλεσμα; Να παρουσιαστούν κεφαλαλγίες, διαταραχή στην ακοή και την όραση, αϋπνία, νευρικότητα ή νευρικές κ.ά.
  • Όταν έχουμε ασύμμετρες μετακινήσεις του ιερού και των ιερολαγωνίων μπορούμε να έχουμε γυναικολογικά προβλήματα.
  • Επίσης, από τον τρίτο θωρακικό σπόνδυλο μπορούν να προκληθούν παθήσεις των πνευμόνων, ενώ από το δεύτερο και τέταρτο θωρακικό σπόνδυλο παθήσεις της καρδιάς.
  • Από την οσφυική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και της λεκάνης μπορεί να εμφανιστούν παθήσεις στα έντερα, τα γεννητικά όργανα, ρευματικές παθήσεις των ποδιών ή ακόμα και προβλήματα στη σκωληκοειδίτιδα, αλλά αυτό μπορεί να λειτουργήσει και ανάποδα δηλαδή από μία οισοφαγίτιδα να προκληθεί πόνος στην πλάτη.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΣΤΕΟΠΑΘΗΤΙΚΗ;

Είναι μια σύγχρονη επιστήμη, ένα σύστημα διάγνωσης και θεραπείας -άγνωστη για πολλούς από μας-, που όμως κατάφερε να δώσει απαντήσεις και θεραπεία σε εκατοντάδες μυοσκελετικά, σπλαχνικά προβλήματα του ανθρώπινου σώματος από τη νεογνική ηλικία που ως σήμερα η επιστήμη δεν είχε εξηγήσει (π.χ. χρόνια κεφαλαλγία ή ημικρανία, προβλήματα κατάποσης ή ισορροπίας λόγω μη σύγκλησης, οφθαλμικών βολβών, κολικοί, παλινδρόμηση μωρών κ.ά.).

Εδραιώθηκε στην Αμερική από τον Δρ. Τ.Still, στα τέλη του 19ου αιώνα, και δίνει ιδιαίτερη σημασία στα προβλήματα δομής του σώματος και στις παθήσεις και ανισορροπίες που προκύπτουν σε αυτό, κυρίως από ατυχήματα, εξαρθρήματα ή αλλοιώσεις των συνδέσμων στη σπονδυλική στήλη. Με δυο λόγια, η οστεοπαθητική βοηθά τον οργανισμό να αυτοϊαθεί, ενώ το ανθρώπινο σώμα αντιμετωπίζεται ολιστικά.

Προσοχή!

  • Η οστεοπαθητική είναι η μοναδική επιστήμη που ασχολείται με την περιτονία (σύνολο ιστών που περιβάλλουν τα όργανα) του σώματός μας. Ενός δηλαδή δομικού στοιχείου -που έως πρόσφατα μας ήταν άγνωστο-, παρόλο που ευθύνεται για την άρτια λειτουργία, συνεργασία και ισορροπία όλων των στοιχείων του σώματος.
  • Η οστεοπαθητική βασίζεται στην άριστη αμφίδρομη σχέση δομής-λειτουργίας και λειτουργίας-δομής. Έτσι, εξετάζει όλα τα ανθρώπινα όργανα όπως είναι ακόμα και η γλώσσα, τα μάτια, τ’ αυτιά, η λεκάνη, ο κόκκυγας, ο αυχένας, ο ι κ λ ε ί δ ε ς , ο ι κ ρ ο τ α φ ο γ ν α θ ι κ έ ς κ . ά .

ΠΟΥ ΒΟΗΘΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;

Η οστεοπαθητική -πέρα από το ότι μπορεί να προλάβει διάφορες ασθένειες, επαναφέροντας ή διατηρώντας τη σπονδυλική στήλη και το κρανίο σε φυσιολογική κατάσταση- μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία πολλές παθήσεις όπως:
πόνους στη μέση (οσφυική μοίρα), αρχές δισκοπάθειας, ισχιαλγία, αυχενικά σύνδρομα, αθλητικές κακώσεις, ορισμένες περιπτώσεις δύσπνοιας,κούρασης. Ή προβλήματα οφθαλμολογικά, δοντιών-γνάθου (κροταφογναθική – προγναθισμός – υπογναθισμός), εγκυμοσύνης, γυναικολογικά-μαιευτικά, στατικότητα σώματος, παραμορφώσεις πελμάτων, ιδιοπαθή σκολίωση κ.ά.
Βοηθά επίσης στην αποκατάσταση των πόνων της κοιλιακής χώρας (κυρίως όταν αυτοί προέρχονται από δυσλειτουργίες των σπλάχνων). Άλλωστε, υπάρχει και ο τομέας της σπλαχνικής οστεοπαθητικής, ο οποίος ασχολείται εκτενώς με τις τεχνικές για την προσπάθεια «απελευθέρωσης» των σπλάχνων. Υπάρχει ακόμα και η κρανιακή οστεοπαθητική, που μπορεί να βοηθήσει ασθενείς που υποφέρουν από ωτίτιδα, ημικρανία, αλλά και τα μωρά που έχουν υποστεί ένα δύσκολο τοκετό και υποφέρουν από υπερκινητικότητα, αϋπνίες κ.ά.

«ΕΡΓΑΛΕΙΟ» ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΟΣΤΕΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ

Ο οστεοπαθητικός, ο οποίος είναι εκπαιδευμένος στην αφή, με μοναδικό «εργαλείο» τα ίδια του τα χέρια, ψηλαφίζει, «ακούει», μετράει και ψάχνει να βρει την ακριβή αιτία του προβλήματος. Στη συνέχεια, και αφού εντοπίσει την προέλευση της δυσλειτουργίας, «αφουγκράζεται» τις δυσκολίες στη ροή των υγρών του σώματος, καθώς και στις μικροκινήσεις των σπονδύλων, των οστών του κρανίου και των σπλάχνων μεταξύ τους. Από εκεί και πέρα, ο ρόλος του είναι να βοηθήσει, ώστε τα ζωτικά ρεύματα να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στο σώμα, επιφέροντας ίαση και αναζωογόνηση στην πάσχουσα περιοχή. Με ειδικές, λοιπόν, τεχνικές που ασκεί με τα χέρια, τις λεγόμενες ανατάξεις, απεγκλωβίζει (συνήθως χωρίς να προκαλεί πόνο) τους φυσιολογικούς ιστούς (μυς, αρθρώσεις, συνδέσμους, περιτονίες, σπλάχνα), που ασφυκτιούν και παρεμποδίζουν τις μεταβολικές λειτουργίες και την καλή κυκλοφορία των υγρών του σώματος (αίμα, λεμφικό υγρό κ.τ.λ.).

Προσοχή!

  • Ο χειροπράκτης βρίσκει λύσεις περισσότερο με τους χειρισμούς, απελευθερώνοντας τις αρθρώσεις των σπονδύλων. Ο οστεοπαθητικός χρησιμοποιεί τους χειρισμούς, αλλά αυτό αποτελεί μέρος μόνο της τεχνικής του. Έχει πολλές ακόμα μεθόδους για να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα ελευθερώνοντας την περιτονία μέσα από το σύνολο του ανθρώπινου σώματος, δηλαδή το κρανίο, τη σπονδυλική στήλη, τη λεκάνη και τα σπλάχνα.